ابو نصر محمد فارابی معلم ثانی
ابو نصر محمد فارابی معلم ثانی
ابونصر محمد فارابی در سال 257 یا 259 هجری قمری در دهکده وسیج از توابع فاراب خراسان (افغانستان یا قزاقستان امروزی) دیده به جهان گشود.
پدرش یکی از سرداران سپاه بود. فارابی هوش سرشاری داشت و تمامی دروس را خیلی خوب فرا میگرفت.
بطوری که او را در جوانی فیلسوف و دانشمند میخواندند.
او سالهای جوانی را در فاراب ماند پس از آن به بغداد رفت و مدتی طولانی در آنجا ماند.
همانطور که ارسطو را (معلم اول) می نامند فارابی را نیز معلم ثانی می خواندند.
تاریخ نویسان بر این باورند که فارابی دارای زهد، تقوا و اندیشه است.
او مکتب جدید و کاملی را تاسیس کرد و در انواع علوم بی نظیر بود.
در هر علمی کتاب می نوشت.
ابو نصر محمد فارابی معلم ثانی
مثل فقه، منطق، ریاضیات، موسیقی و.. . به دلیل آوازه ی او در علم و دانش، شاگردان زیادی به دور او گرد آمدند.
معروفترین شاگردش یحیی بن عدی فیلسوف مشهور و معروف مسیحی بود.
زمانی که بغداد، دچار هرج و مرج و نابسامانی شد و مردم در ناامنی و وحشت روزگار سپری می کردند؛
فارابی که دیگر بغداد را محل امنی برای کسب علم و دانش نمی دید به دمشق مهاجرت کرد.
و به دربار حاکم حلب، سیف الدوله حمدانی پیوست.
و از علمای دربار شد، زیرا خلیف قدر و منزلت او را میدانست و با وجودیکه حقوق زیادی برای او در نظر گرفته بود اما فارابی به اندکی قناعت میکرد.
سرانجام این دانشمند بزرگ در سن هشتاد سالگی در دمشق چشم از جهان فرو بست.
دلیل مرگش را حمله دزدان در راه سفر میدانند.
حاکمان وقتی از موضوع با خبر شدند، پیکر فارابی را با احترام تمام به خاک سپردند و عاملان را به سزای اعمالشان رساندند.
ابن سینا خود را شاگرد مکتب فارابی و او را استاد خود می دانست
و در مورد ارزش و جایگاه او میگوید تنها به دلیل مطالعه کردن رساله های فارابی قادر بوده است
تا منظور ارسطو را از کتاب متافیزیک درک کند.
