نقش انسان در آلوده کردن اتمسفر چقدر است؟
نقش انسان در آلوده کردن اتمسفر
گاز متان از قدرتمندترین گازهای گلخانه‌ای است و تاثیر بسیاری در گرمایش جهانی دارد.
رها شدن متان در اتمسفر طی سه قرن گذشته، تقریباً ۱۵۰ درصد افزایش داشته،
اما محققین تا به امروز به طور واضح نمی‌دانستند این افزایش از کجا نشات میگیرد.
فعالیت‌های انسانی به عنوان یکی از منبع های بالقوه در نظر گرفته میشود.
در دانشگاه روچستر بنجامین همیل و همکارانش با اندازه گرفتن میزان متان
در نمونه هوای دوره های باستان دریافته اند که تاثر فعالیت های انسانی در آزاد شدن متان در اتمسفر تاکنون کمتر از میزان واقعی فرض میشده.
انسان ها با استفاده کردن از سوخت‌های فسیلی حجم قابل توجهی متان را روانه اتمسفر میکنند.
پس از کربن دی اکسید، متان بیشترین اثر گلخانه ای را دارد .
متان ماندگاری کمتری نسبت به دی اکسید کربن در اتمسفر دارد و طی ۹ سال از بین می‌رود،
اما کربن دی اکسید میتواند 100 سال اتمسفر باقی بماند.
با این توضیحات برای کاهش دادن اثر گرمایش زمین میتوان توجهات را به سمت متان معطوف کرد.
به این علت که حتی اگر امروز آزاد شدن دی‌اکسیدکربن در اتمسفر را متوقف کنیم، آنچه که از این گاز در اتمسفر هست تا صد سال آینده هم باقی خواهد ماند.
دسته بندی متان
متانی که در اتمسفر آزادمیشود به دو دسته تقسیم میشود،
دسته اول متانی است که از سوختن سوخت های فسیلی ایجاد میشود و دسته دوم متان زیستی نام دارد که به مربوط به حیوانات و گیاهان است.
محققان میتوانند میزان متان آزاد شده در طی یکسال در اتمسفر را اندازه بگیرند
اما نمیتوانند مشخص کنند که چه میزان از آن متعلق به هر کدام از دسته هاست.
برای دستیابی به این امر آنها تصمیم گرفتند به حفاری یخچال های گرینلند بپردازند
و با نمونه برداری از یخ های اعماق آن که حباب های هوا از قرون گذشته را در خود جای داده است،
ترکیبات هوا در قرن هجدهم یعنی پیش از انقلاب صنعتی را با ترکیبات موجود در هوای امروز مقایسه کنند.
در نهایت به این نتیجه رسیدند که متانی که بر اثر فعالیت های انسان ها آزاد شده است
چیزی مابین 25 تا 40 درصد بیشتر از تحقیقاتی است که در گذشته بر روی متان موجود در اتمسفر صورت گرفته است.
