عملکرد دستگاه های اکسیژن ساز جدید
عملکرد دستگاه های اکسیژن ساز جدید
دستگاه اکسیژن ساز، هوایی تولید می کند که غلظت اکسیژن در آن بیشتر از اندازه معمول است.
این دستگاه هوای اتاق را به داخل می کشد و نیتروژن را از آن جدا می کند؛
بنابراین غلظت اکسیژن خروجی بیشتر می شود.
در هوای معمولی 78درصد نیتروژن، 21درصد اکسیژن و یک درصد از دیگر گازها وجود دارد.
به هر حال بسیاری از بیماران دارای مشکالت تنفسی مانند chronic, edema pulmonary, hypoxemia chronic severe
disease pulmonary obstructive از اکسیژن با غلظت بالاتر سود می برند.
از این دستگاه ها به عنوان یک منبع تولید اکسیژن در زمان های طولانی برای بیماران در خانه، استفاده می شود.
البته برخی اوقات به عنوان یک روش اقتصادی و ارزان قیمت تولید اکسیژن با جریان و فشار کم در بیمارستان ها یا مراکز
پرستاری البته در زمانی که اکسیژن سانترال در دسترس نباشد، نیز استفاده می شوند.
عملکرد دستگاه های اکسیژن ساز جدید
بیشتر اکسیژن سازها از غربالگرهای مولکولی تشکیل شده اند که در دو فاز عمل می کنند؛
فاز مکش با فشار بالا و به دنبال آن فاز کاهش فشار خروجی.
برخی از دستگاه ها دو سیلندر زئولیت دارند.
زئولیت یک ماده سیلیکات جاذب نیتروژن است که مانند یک غربالگر الک عمل می کند.
دستگاه، هوای اتاق را به داخل می کشد و سپس هوا را برای پاکیزگی از گرد و غبار و باکتری از فیلترهایی می گذراند.
در اولین گام از تغلیظ اکسیژن، یک کمپرسور، هوا را با فشار به یکی از سیلندرهای زئولیت وارد می کند.
در این سیلندرها نیتروژن جذب می شود و اکسیژن غلیظ شده همراه با درصد کمی از دیگر گازهای اتاق، باقی می ماند.
در همان زمان در سیلندر دیگر، نیتروژن دفع شده و به هوای بیرون فرستاده می شود.
در گام دوم، عملکرد سیلندرها معکوس می شود.
با انجام دو گام گفته شده به صورت متناوب، جریان پیوسته اکسیژن به سمت بیمار به وجود خواهد آمد.
انتهای پیام
