نقش علم در قانون تجارت بین المللی
نقش علم در قانون تجارت بین المللی
در حالی که توافق نامه عمومی تعرفه و تجاری به موانع آشکار برای تجارت بین المللی پرداخته شده است،
تمرکز فعلی قوانین تجارت بین المللی به موانع کمتر آشکار، اما در بسیاری از موارد،
با محدودیت کمتر برای تجارت، مانند اقدامات حمایتی اتخاذ شده تحت پوشش استانداردهای سلامت و ایمنی معطوف شده است.
نقش علم در قانون تجارت بین المللی
توافق نامه های جدید ایجاد شده تحت سازمان تجارت جهانی ( “WTO”)،
از جمله توافق نامه در مورد کاربرد معیارهای بهداشتی و بهداشتی – گیاهی ( “توافق نامه SPS”)،
توافق نامه در مورد موانع فنی تجارت ( “توافق نامه TBT”)، ابزارهای مهمی را ارائه می دهند
که می توانند توسط دولت استناد شوند و زمانی که کار به خارج از حوزه قوانین تجارت بین المللی کشیده می شود،
توسط سهامداران برای رفع موانع قانونی استفاده شوند. مقررات با مبنای غیرعلمی می توانند تحت توافق نامه های SPS و TBT چالش برانگیز باشند
و با موفقیت به چالش نیز کشیده شده اند که موجب منع اعضای سازمان تجارت جهانی از حفظ قوانین و مقرراتی شده است
که به طور منفی تجارت را تحت تاثیر قرار می دهند مگر اینکه چنین معیارهایی از نظر علمی توجیه شده باشند.
سهامداران باید از بالاترین حد ممکن قوانین تجارت بین المللی برای از بین بردن مقررات با مبنای غیرعلمی
که به طور منفی تجارت کالاهای تولید آنها را تحت تاثیر قرار می دهد استفاده نمایند.
توافق نامه های تجارت بی المللی
توافق نامه های تجارت بی المللی: نحوه کارکرد آنها و آنچه را که آنها پوشش می دهند
امروزه قوانین تجارت بین المللی بر هر جنبه از اقتصاد جهانی، از جنبش های سرمایه،
تا تجارت کالاها و خدمات، تا مالکیت معنوی، تا استانداردهای ایمنی محصولات و مواد غذایی تاثیر می گذارند.
این قوانین، تکمیل کننده قوانین ملی هستند، به شکل دادن به محیط قانونی در کشورهای سراسر جهان کمک می کنند،
و یک وسیله بی طرفانه، یعنی بین المللی را ارائه می دهند که توسط آن،
تجارت می تواند مطرح شود و اختلافات می توانند حل و فصل شوند.
با علاقه خاص متخصصان به زمینه سم شناسی و داروشناسی کاربردی، قوانین تجارت بین المللی نیاز دارند
تا انواع خاصی از قوانین ملی موثر بر تجارت بر اساس علم دقیق پایه گذاری شوند
و بیشتر از حد لازم برای برآورده سازی نفع قوانین مشروع, محدودکننده تجارت نباشند
انتهای پیام
